Dzisiaj powieje Ameryką (i to nie za sprawą black Mr. Presidenta Husejna, który przyleciał bambojetem i woził się limurzyną tudzież barakowozem - muahaha!, nie ja wymyśliłam ;-)
Jednak najpierw słów kilka o Internecie. Najlepsza rzecz jaka się w nim znajduje to wciąż i niezmiennie Charlie the Unicorn i jego przygody. Jeżeli ktoś nie zna Charliego, powinien go poznać niezwłocznie; a jeżeli ktoś zna, ale nie rozumie, to nie mamy o czym rozmawiać. Filmik wcale głupawy nie jest, gdyż posiada drugie dno i jest przesycony symbolizmem (szukajcie a znajdziecie!). Szokujące jest natomiast, że można znaleźć powiązania tam, gdzie się ich zupełnie nie spodziewało znaleźć.
Czytam obecnie amerykańską klasykę XX w., książkę absolutnie kultową o której marzyłam już od dawna. W poniekąd również kultowym serialu Różowe lata 70-te (That '70s Show) jest wyśmienita scena, kiedy to główny bohater Eric Forman postanawia nie robić nic przez cały jeden rok i któregoś dnia schodzi do kuchni w południe mając na sobie piżamę. Jego ojca, Reda, doprowadza to natychmiast do białej gorączki. Eric mówi, że po co wstawać z łóżka, skoro można czytać o ludziach, którzy to zrobili. Na to Red Forman odpowiada sławne: "You're the laziest non-communist I've ever met! And you're about to read a book that my foot wrote. It's called On the Road to In Your Ass!"
No więc czytam sobie powieść Kerouaka, wczuwam się czasy Beat Generation i odnajduję na googlemaps miejsca w niej wymienione, aż tu nagle:
'The time has come for you and me to go and see the Banana King.'
It was Saturday; we got all spruced up and went down to the bus station on the crossroads. We rode into San Francisco and strolled through the streets. Remi's huge laugh resounded everywhere we went. 'You must write a story about the Banana King ,' he warned me. 'Don't pull any tricks on the old maestro and write about something else. The Banana King is your meat. There stands the Banana King.' The Banana King was an old man selling bananas on the corner. I was completely bored. But Remi kept punching me in the ribs and even dragging me along by the collar. 'When you write about the Banana King you write about the human-interest things of life.' I told him I didn't give a damn about the Banana King. 'Until you learn to realize the importance of the Banana King you will know absolutely nothing about the human-interest things of the world,' said Remi emphatically.
Kerouac J., On the Road, Penguin Books, London 1972, p. 70.
